Kinderen die op school in verzet komen en daar ‘lastig’ gedrag laten zien, hebben we meestal eerder in zicht. Het gedrag is lastig voor de omgeving, maar eigenlijk een duidelijk signaal dat het kind zich niet goed voelt en flinke spanning ervaart. Aan ons om uit te zoeken wat er schort en de omgeving van het kind aan te passen. Vaak is de overprikkeling duidelijk, maar is mogelijke onderprikkeling overschaduwd door het lastige gedrag. Opgebouwde spanning en de daaruitvolgende signalen van (langdurige) stress ziet er uit als overprikkeling. Toch is vermindering van de prikkels niet altijd de oplossing, ook onderprikkeling zorgt voor vergelijkbare stressklachten. Een wiebelkussen, bijvoorbeeld, kan dus niet de onrust van enorme verveling door onderprikkeling oplossen. De oorzaak dient aangepakt te worden en deze blijkt vaak opgelost te kunnen worden in de leeromgeving, door het aanpassen van het onderwijs. Een flinke puzzel soms, maar wel een belangrijke om te leggen. Als de stress zo hoog oploopt dat het kind niet langer een behapbaar niveau van spanning ervaart, komt het niet langer tot leren. Het kind is voornamelijk aan het overleven, het spanningsniveau torenhoog en schooluitval ligt op de loer. Er is energieverlies, de lichtjes in hun ogen doven, er is nu tijd & ruimte te nodig om te herstellen. Wat niet zo complex had hoeven worden als we de signalen van flink oplopende en langdurende spanning eerder hadden herkend.